Fenomen wazektomii

Obecnie w Polsce jest około trzydziestu pięciu gabinetów, gdzie jest operowana wazektomia. Konkurencja jest bezcennym zjawiskiem mobilizacyjnym do lepszej pracy, wprowadzania nowości czy usprawnienia zabiegów. Niestety, nie zawsze tak jest. Większość lekarzy traktuje wazektomię marginalnie, wręcz po macoszemu, jakby się wstydzili swojej pracy. Cztery do pięciu tysięcy zabiegów rocznie jest kroplą w morzu potrzeb. Przy naszej populacji powinno się ich wykonywać przynajmniej dziesięć razy więcej.

Niestety, mam już swój wiek i związane z nim naturalne ograniczenia. Świata raczej nie zdążę zbawić, ale mogę nauczyć o połowę młodszych kolegów, aby kontynuowali moją pracę i wykorzystywali lata doświadczeń, na ich bazie wprowadzając swoje nowe rozwiązania. Wprawdzie wazektomia jest dzisiaj szczytowym rozwiązaniem antykoncepcyjnym i nie ma dla mnie tajemnic, ale to wcale nie świadczy, że nie można jej jeszcze udoskonalić, a przynajmniej usprawnić.

Moim celem jest rozpowszechnienie wiedzy na temat zabiegu wśród pacjentów i lekarzy. Do tego służą strony w Internecie, artykuły prasowe, wywiady i wreszcie pierwsze publikacje książkowe. Wiem, że książki to niemal przeżytek. Bardzo nieliczni w ogóle cokolwiek czytają, ale ten procent czytających to nasi potencjalni pacjenci. Wazektomia jest adresowana do elit intelektualnych, ludzi z wyższym wykształceniem, przedsiębiorczych, zaradnych. Przedstawicieli męskich zawodów, jak: wojskowi, policjanci, strażacy, informatycy, biznesmeni. Stosunkowo niewielu jest lekarzy, zgodnie z porzekadłem: szewc bez butów chodzi. Nie zgłaszają się na zabiegi bezrobotni czy ludzie żyjący z zasiłków. Do zdecydowania się na zabieg konieczna jest nie tylko wyobraźnia i empatia, ale pewien komfort finansowy, a tego trudno szukać u ludzi stale borykających się z kłopotami dnia codziennego. Naszym rekordzistą był pacjent mający jedenaścioro dzieci. Dopiero wówczas doszedł do wniosku, że już wystarczy. Dwunastego już nie chciał.

Jeżeli naszym potencjalnym pacjentom dostarczymy ciekawą książkę, to może na początku trafić na ciemną półkę. Ale, mam nadzieję, że nie padnie pastwą myszy i nie posłuży do wyściełania ich gniazd, ale z czasem, może podczas sprzątania, weźmie ją do ręki ich partnerka. Wówczas już w każdej chwili możemy się spodziewać telefonu i umówienia na zabieg.

W planach na 2021 rok mam napisanie książki adresowanej do lekarzy, w której znajdą się konkretne analizy bazujące na 2600 wazektomiach. Jest to ogromny materiał niezbędny do rozpropagowania i ulokowania wazektomii w miejscu, jakie zajmuje w USA i Europie Zachodniej. Będzie tłumaczona i wydana w wielu krajach.

Wazektomia spełnia wszystkie kryteria nowoczesnej, odwracalnej i bezpiecznej metody antykoncepcji u mężczyzn. W USA wykonuje się rocznie około sześciuset tysięcy zabiegów, w większości w prywatnych klinikach i gabinetach. Jedynie więcej operuje się salpingotomii, około miliona dwustu tysięcy. Jest to najczęstszy zabieg urologiczny.

Jeszcze trzydzieści lat temu mężczyźni bali się zabiegu wazektomii z powodu możliwych powikłań i bólu. Zastosowanie znieczulenia miejscowego systemem Medajet oraz wprowadzenie metody "bez skalpela" spowodowało trzykrotny wzrost liczby wykonywanych zabiegów. Zastosowanie tej techniki zminimalizowało obawy mężczyzn związane z użyciem igły podczas znieczulenia miejscowego, ale jest to wiedza, jaką nabywają pacjenci dopiero w czasie zabiegu.

Informacja wyprzedzająca jest naszą pietą achillesową, a wazektomia często jest traktowana jak nieco podejrzany fenomen. Żaden pacjent nic złego o niej nie mówi, ale jeszcze bardzo nieliczni przyznają się do jej poddania. Seks i związane z nim zjawiska nadal są tematem tabu, a przełamanie murów obyczajowych jest procesem długofalowym. Otwarci pacjenci tworzą najlepszy kod informacyjny. Jeden opowiada o zabiegu drugiemu, drugi trzeciemu. W swoich relacjach są bardzo uczciwi. Nie chwalą nikogo bez potrzeby ani nie ganią bez uzasadnienia. Dzięki temu dobrzy operatorzy i zarazem humaniści mają zapisy z miesięcznym wyprzedzeniem.

Wazektomia, co należy z naciskiem zaznaczyć, jest zabiegiem o ogromnym zasięgu społecznym. Teoretycznie do gabinetu zabiegowego wchodzi tylko jeden człowiek, tylko jego nasieniowody są operowane, tylko on się denerwuje, coś go tam czasami boli czy ciągnie, ale profity zabiegu konsumuje cała rodzina, w tym również dzieci. Gdy matka jest zdrowa, a w domu panuje spokój i harmonia, chce się wracać do miejsca, gdzie atmosfera sprzyja nauce i pracy.

Na zabieg – ewenement w medycynie – często przyjeżdżają całe rodziny, z dziećmi, przyjaciółmi, którzy początkowo patrzą podejrzliwie, ale gdy widzą uśmiechniętego pacjenta wychodzącego z gabinetu, krzywią się z niedowierzaniem. Po zabiegu idą do restauracji i świętują usunięcie czegoś, co uwierało w rodzinie od dłuższego czasu. Zalecenia w postaci dobrej kolacji z "wódeczką" są dość dobrze znane naszym pacjentom. Być może dzień zabiegu staje się świętem rodzinnym, celebrowanym jak urodziny czy imieniny?

Na świecie jest już ustanowiony Dzień Wazektomii, ale jest to zbyt młody twór. Musi mieć czas na okrzepnięcie i wrośnięcie w naszą warstwę psychiczną.

Nie chcę mieć dzieci, nigdy ich nie chciałem – powiedział mi trzydziestoletni pacjent. – Może jestem nienormalny, może tylko trochę inny, a może jedynie za młody na podjęcie odpowiedzialności rodzica. Co by nie mówić, gdyby teraz przytrafiło mi się dziecko, wszyscy byliby nieszczęśliwi. Nie chcę tego ani dla siebie, ani dla dziewczyny, ani – przede wszystkim – dla powołanego na świat, wyłącznie przez przeoczenie, nowego człowieka. Czy przekonanie, że jest dla rodziców jedynie balastem odcisnęłoby się fatalnym piętnem na jego psychice? Niestety, tak. Przyzwoitość i uczciwość wobec niego, nawet gdy go nie ma, obliguje mnie do poddania się wazektomii. Jeżeli kiedyś dojrzejemy z dziewczyna do rodzicielstwa, bank nasienia, gdzie zdeponowałem swoje plemniki, rozwiąże problem. In vitro i po sprawie. Jeżeli z jakiś względów nie będziemy mogli skorzystać z dobrodziejstw medycyny, adoptujemy dziecko. Tysiące dzieci czeka na swój dom rodzinny, na miłość i opiekę. U nas je otrzyma.

Zauważalnym procesem o skali społecznej są ludzie deklarujący homoseksualne skłonności, decydujący się na życie samotnych singli, bez jakichkolwiek chęci posiadania dzieci. To ich niekwestionowane prawo, ale wówczas idealnym sposobem na uniknięcie kłopotów jest wazektomia względnie jej żeński odpowiednik – salpingotomia.

Wazektomia jest u nas nieco tajemniczym fenomenem. Czymś przyśpieszającym bicie serca, a chciałbym by stała się normalną usługą porównywalną do makijażu permanentnego. Nie chce ci się codziennie malować, dlatego idziesz do gabinetu, gdzie robią ci czerwone usta czy czarne kreski na powiekach. Normalne zjawisko w normalnym społeczeństwie. Kwestia czasu.