Wazektomia według pacjentów

Zabieg nie rozpoczyna się w gabinecie, ale kilka miesięcy, czasami nawet lat, wcześniej od informacji, że dobry doktor zrobił komuś zabieg, a ten ktoś jest z tego powodu szczęśliwy. Do takich rewelacji podchodzimy z dużym sceptycyzmem. Zawsze nam wkładano do głowy, że jesteśmy szczytem doskonałości ewolucyjnej, o czym świadczy nadrzędne miejsce na drabinie żywienia, a tu okazuje się, że jest jednak coś do poprawienia. Gdybyśmy byli jeszcze chorzy, wtedy zasadna jest zgoda na podjęcie nawet bardzo ryzykownej operacji, ale tak, bez realnego powodu dać sobie coś tam pokroić? I to gdzie? W tym szczególnie bezcennym miejscu. To może wrócimy do tematu jutro albo w przyszłym tygodniu, albo jeszcze lepiej po świętym Michale czy innym świętym. Tak czy siak odkładamy pomysł na półkę, starając się zapomnieć o sprawie, dopóki nie przypomni nam o niej partnerka.

Kobiety są uparte i potrafią dokładnie zatruć życie. Wiadomo, jak coś sobie wbiją do głowy, to i szóstką koni się ich od tego nie odciągnie. Ujawniają wówczas niesamowitą przedsiębiorczość. My nawet nie umiemy poprawnie powtórzyć nazwy zabiegu, a one wiedzą: co, gdzie, kiedy, znają nazwisko najlepszego operatora, cenę, warunki, praktycznie wszystko. Nie nauczyły się tego dla samej satysfakcji, ale żeby nam w stosownym czasie ciosać kołki na głowie.

Na początku w ogóle nie chcemy o tym słuchać, ale z czasem powtarza się myśl przewodnia starego przeboju: cicha woda brzegi rwie. Chcąc nie chcąc, zaczynamy powoli tolerować ten pomysł. Do akceptacji jeszcze daleko, a o realizacji nie chcemy nawet myśleć. Z biegiem czasu wspaniałe partnerki zaczynają tworzyć problemy. Niby drobne, a jednak uciążliwe i jednocześnie podsuwają publikacje na temat zabiegu. Są bardzo nieliczne, ale – jak wiemy – słowo pisane ma większą wartość od wypowiadanego. Czytamy czy oglądamy jakiś program w telewizji lub Internecie i dochodzimy do wniosku, że dlaczego – dla świętego spokoju – nie spróbować? Coś tam w środku wytną, ale chyba jeszcze trochę zostanie? Nie wytną nam przecież wszystkiego? Głupio, bo głupio, ale czego się nie robi dla dobra sprawy. Wówczas sami zaczynamy szukać najlepszego lekarza, ale jak tu wybrać wśród czterdziestu ogłaszających się gabinetów.

Informacje w Internecie są cenne, ale większym zaufaniem darzymy rozmowy ze znajomymi. Już pierwsze nieśmiałe dialogi uświadamiają nam, że jesteśmy daleko w tyle na płaszczyźnie nowoczesnej antykoncepcji. Wielu naszych znajomych doskonale zna temat, a nawet są już dawno po wazektomii. Nie opowiadali o tym, bo nie ma się przecież czym chwalić, a poza tym to intymna informacja rodzinna. Jest wiele gabinetów, ale wśród relacji powtarza się tylko jeden, gdzie lekarz wykonuje zabiegi od lat, dzięki czemu nabrał dostatecznej wprawy, aby do minimum wyeliminować ewentualne komplikacje. Inni lekarze wykonujący wazektomię przy okazji i pracujący w szpitalach, a wieczorami w ciasnych gabinetach, nie dają gwarancji przeprowadzenia perfekcyjnie zabiegu. Jest jednak wiele gabinetów budzących zaufanie pacjentów. Teoretycznie wazektomia nie jest trudnym zabiegiem, ale przecież wszystko można zepsuć, a potem konsekwencje i tak spadają na pacjentów, czyli na nas. Lepiej zabezpieczyć się zawczasu i pojechać nawet kilkaset kilometrów, ale oddać swoje Brylanty w ręce doświadczonego fachowca. Wreszcie dokonujemy wyboru i dzwonimy do wybranego lekarza. Już chcemy jechać, ale nie ma tak dobrze.

Zanim wdrapiemy się na stół zabiegowy, należy dokonać wielu formalności. W podrzędnych placówkach można poddać się zabiegowi niemal z marszu, ale w renomowanej, do której przyjeżdżają nawet z zagranicy, trzeba swoje odczekać. Konieczne jest zrobienie badania krwi, morfologii, antygenu HBs oraz koagulogramu – wskaźnik krzepnięcia krwi. Badania nie mogą być zrobione wcześniej niż dwa tygodnie przed wizytą. Trzeba wydrukować ze strony internetowej pięć formularzy.

Każdy, nawet najmniejszy zabieg wymaga sporządzenia podstawowej dokumentacji. Podobnie jest w przypadku wazektomii. Warto wcześniej przygotować wszystkie dokumenty tak, aby mieć pewność, że zabieg odbędzie się bez żadnych problemów. Poniżej przedstawiamy komplet informacji w tej sprawie. Lista dokumentów niezbędnych do wykonania wazektomii jest na stronie pod adresem: wazektomia.com/formularze Należy wypełnić ankietę i odesłać ją mailem na adres gabinetu, a pozostałe formularze przywieźć ze sobą.

Kolejną czynnością jest golenie, nazywane eufemicznie "małym fryzjerem". Nie jest ani małe, ani fajne, ale konieczne, zapewniając niezbędną higienę. Na włosach zawsze mogą się chytrze ukryć drobnoustroje, których nawet stosowana przed zabiegiem dezynfekcja nie jest w stanie usunąć. Ponadto operowanie między skręconymi włosami łonowymi tworzy dodatkowe niebezpieczeństwo dla pacjenta. Jakiś niewidoczny włosek może się podwinąć i utkwić w rance. Kupujemy tradycyjną maszynkę do golenia, bo elektryczna tego nie załatwi, i wchodzimy do wanny. Gdy włosy zmiękną w wodzie, usunięcie ich nie przedstawia najmniejszych trudności. Często partnerki asystują przy tym zabiegu.

Wreszcie dojeżdżamy do gabinetu, nie pół dnia przed wyznaczoną godziną zabiegu, ale zaledwie 10 minut. Ze względu na obecne obostrzenia związane z pandemią uzasadnione jest ograniczenie liczby pacjentów w poczekalni.

Kilka minut zupełnie wystarczy, aby załatwić formalności: oddać papiery i uiścić opłatę, chwilę porozmawiać z doktorem i rozebrać się w łazience obok gabinetu zabiegowego.

Oczekiwanie zawsze jest najgorsze. Nie wiemy, co nas czeka, a wyobraźnia podsuwa różne skojarzenia. Gdy już leżymy, wchodzi ubrany w strój operacyjny doktor i zaczyna żartować. Tematów politycznych nie poruszamy. Mogą wprowadzić nieodpowiednią do powagi chwili atmosferę, ale opowieści o żonie, dzieciach, sąsiadach są jak najbardziej na czasie.

Na wstępie zabiegu możemy odczuć kilka ukłuć. Coś w rodzaju pstryknięcia gumką. Może to nie jest najwłaściwsze miejsce do pstrykania, ale zanim zdążymy się zdziwić, już niczego nie czujemy.

Gdy zaczynamy opowiadać o psie sąsiada, który zjadł kota drugiego sąsiada, okazuje się, że nie będzie nam dane rozwinąć tematu, bo jest już po wszystkim. Malutki opatrunek jest założony i możemy wracać do przebieralni. Chcemy zeskoczyć z radości, ale stanowczy ton głosu uroczej instrumentariuszki przywołuje nas do porządku. Poskaczemy sobie później, a teraz mamy spokojnie postawić nogi na podłodze i nie śpiesząc się zrobić kilka kroków do przebieralni. Nakładamy, zgodnie z sugestią doktora, obcisłe gatki i wciągamy spodnie.

Tak wyglądały nasze nasieniowody przed wejściem do gabinetu zabiegowego (rys. 1 s. 27), a tak po jego opuszczeniu (rys. 2 s. 28). Niby różnica niewielka, ale efekt ogromny.

Po zabiegu wychodzimy do poczekalni, gdzie czekają na nas miłe niespodzianki. Dostajemy piękną książkę, a gdy przyjechaliśmy z miejscowości oddalonej o ponad 250 kilometrów, darmowe skierowanie do sympatycznego hotelu "Portos". Mamy tam zarezerwowany bezpłatny pokój. Spędzenie nocy w hotelu nie jest obowiązkowe. To dobrowolna decyzja pacjenta. Po zabiegu możemy bez jakichkolwiek obaw wracać do domu, nawet kilkaset kilometrów. Wskazane jest po zabiegu wazektomii przez kilka dni unikać "wyczynowego" seksu, a najlepiej jak narzucimy sobie kilkudniowe ścisłe przestrzeganie celibatu. Teoretycznie, nic nie powinno się nieprzyjemnego wydarzyć, ale lepiej dmuchać na zimne, niż potem żałować. Czasami, chociaż nie jest to żadną normą, możemy czuć jakieś ciągnięcie w okolicach moszny. Jest to zazwyczaj dostatecznie łagodne, aby powszechnie dostępne środki przeciwbólowe były w stanie temu przeciwdziałać.