Niebezpieczeństwa powikłań po zabiegu nie ma, ale dolegliwości bólowe się zdarzają

Wazektomia, niezależnie od wszystkich zalet, jest operacyjną ingerencją w strukturę organizmu, a żaden organizm tego nie lubi. Niemniej jednak komplikacje zdarzają się stosunkowo rzadko, no chyba że są skrupulatnie utajniane. Jedno nie podlega dyskusji: nie ma żadnego sygnału o śmierci pacjenta po stu milionach zabiegów wazektomii.

Jesteśmy podobnie zbudowani, dzięki czemu nasieniowody zazwyczaj są tam, gdzie być powinny. Problemem jest nie jest nasza anatomiczna indywidualność, ale doświadczenie operatora i warunki, w jakich pacjenci poddawani są zabiegom.

U niewielkiego odsetka mężczyzn, około dwóch procent, utrzymuje się tak zwany zespół bólowy związany z zabiegiem. Trwa kilka dni, rzadko nieco dłużej. Może być wynikiem podrażnienia nerwu biegnącego wzdłuż nasieniowodu w kierunku jądra. Wskazane jest nieznaczne ograniczenie aktywności fizycznej, a gdy dolegliwość nie daje spokoju, wówczas zasadne jest stosowanie łagodnego środka przeciwbólowego i ciepłych kąpieli.

W piśmiennictwie medycznym spotyka się doniesienia o możliwości zwiększonego wystąpienia raka prostaty. Jest to ewidentne przekłamanie. Badania w USA nie pozostawiają cienia obaw. Częstotliwość raka prostaty jest na drugim miejscu, zaraz po raku płuc, natomiast na raka jąder choruje tylko jeden procent. Nie znaleziono śladu korelacji między zabiegiem a częstotliwością zachorowań. Szansa na wyleczenie jest natomiast większa po wazektomii.

Mężczyźni po zabiegu częściej sprawdzają to miejsce. Badają jądra, dzięki czemu są w stanie dostrzec jakiekolwiek anomalie we wczesnym etapie rozwoju choroby, a to przekłada się na większe szanse wyleczenia. Rak już nie jest równoznaczny z wyrokiem śmierci, pod warunkiem, że terapia będzie podjęta w początkowym etapie choroby.