Kto najrzadziej korzysta z dobrodziejstw wazektomii?

Gdyby to pytanie dotyczyło liczby wykonywanych wazektomii w danym kraju, to odpowiedź byłaby dość prosta: najmniej zabiegów wykonuje się w Polsce. Przyczyną jest pewne opóźnienie obyczajowe związane z dużą migracją ludności ze wsi do miast. Jest u nas wielu ludzi w wieku reprodukcyjnym, tworzących stałe pary, z których jeden z partnerów nie ma pewności, czy w ogóle będzie chciał mieć w przyszłości potomstwo. Twierdzi, że jeszcze nie dojrzał do macierzyństwa względnie ojcostwa, u podstaw czego nie leży niedorozwój emocjonalny, ale brak poczucia bezpieczeństwa i poczucie odpowiedzialności. Niepewność przekłada się na brak stabilizacji w relacjach partnerskich, gdzie często dochodzi do burzliwej wymiany zdań bez wyraźnych powodów, okresów wzlotów i upadków, rozstań, czasami powrotów, czy wymiany partnerów w najbliższym kręgu znajomych. Ludzie nie mają pewności, czy będą ze sobą jeszcze dzień, tydzień czy może dziesięć lat i dlatego wstrzymują się z podjęciem decyzji, z których nie będzie można się wycofać.

W jednym z badań stwierdzono, że kobiety przeżywające konflikty w domu znacznie łatwiej namawiały swoich partnerów do poddania się zabiegowi. Było to ze strony mężczyzn makiaweliczne posunięcie, w którym troska o zdrowie partnerki była drugorzędna, a jedynym katalizatorem działania była obawa przed celowym przywiązaniem przez urodzenie dziecka, zwanym popularnie: złapaniem na dziecko.

W wielu innych przypadkach mężczyźni będący pod silną presją partnerki często woleli odejść niż zgodzić się na zabieg. W wielu związkach tworzyło się błędne koło, gdzie ani żyć się nie dawało, ani nie było motywacji do natychmiastowego rozstania, a jedynym elementem łączącym była obawa przed samotnością. Wielu ludzi rozważa powołanie dzieci kiedyś tam, po otrzymaniu mieszkania, samochodu, awansu w pracy, czy nawet zmiany partii rządzącej. Póki co stosują doraźną antykoncepcję, co często ma finał w postaci nieplanowanej ciąży. Partnerzy, którzy liczą na urodzenie dzieci w późniejszym wieku, decydują się na przechowanie nasienia w banku nasienia lub na ewentualną rewazektomię.

Młodzi mężczyźni chcą przede wszystkim korzystać z życia. Wydaje im się, że mają nieskończenie dużo czasu, który należy wykorzystać na pracę, awans i przyjemności. Nie chcą mieć żadnych obciążeń. Tacy ludzie decydują się na wazektomię, chociaż – co można interpretować jedynie jako złośliwość losu – często po kilku miesiącach zgłaszają się na rewazektomię. Wszystko zależy od partnerki, od jej siły łagodnej perswazji.

Bałagan gospodarczy i polityczny, gdy nikt poza decydentami nie rozumie posunięć władz przekłada się na wewnętrzny chaos osobisty, czego następstwem jest szukanie jakichś form ucieczki: alkoholu, narkotyków, życia w świecie bohaterów sitkomów czy portali społecznościowych. Coraz więcej ludzi decyduje się na mniej lub bardziej wymuszoną samotność, czego fatalną konsekwencją jest podejmowanie nieprzemyślanych decyzji. To co kiedyś było podstawą istnienia społeczeństwa – rodzina, dzisiaj jest układem przypominającym prace zlecone, umowę o dzieło, czy coś równie absurdalnego w relacjach międzyludzkich.

Jak widać, przyczyn podjęcia decyzji o wykonaniu wazektomii lub nie jest wiele. Partner czy partnerka żyją w swoim środowisku, danym kraju, kulturze, własnych wyobrażeniach, co może przypominać układ sieciowy, tzw. efekt motyla. Motyl poruszający skrzydełkami w Kalifornii wpływa na pewne zdarzenia dziejące się w Tokio. Decyzja podjęta dzisiaj może wymagać korekty za 10 lat, ponieważ nie wiemy, co będzie jutro, po zdarzeniu jakie miało miejsce dzisiaj.