Przymusowa sterylizacja

W 1927 roku lecznicze właściwości wazektomii były wykorzystywane do przymusowej sterylizacji chorych psychicznie. Wykonano wówczas ponad sześć tysięcy zabiegów w zakładach karnych, w większości w Kalifornii. Jeden z sędziów amerykańskich wydał pozornie kontrowersyjny, ale oparty na zdrowym rozsądku następujący wyrok. W czasie sądzenia sprawcy awantur domowych, który zdążył już spłodzić kilkoro niepełnosprawnych dzieci, stwierdził: trzech idiotów w tej rodzinie wystarczy, należy zrobić wazektomię.

Pomysł podchwycili Niemcy, tworząc w latach trzydziestych instytut służący do określania dyskryminacji rasowej na podstawie wytycznych antropologicznych: kształtu paznokcia, wysokości ulokowania ucha, grupy krwi. Osoby uznane za niższe gatunkowo były przymusowo sterylizowane.

W 1948 roku powstała lista wskazań do wykonywania wazektomii. Znalazły się na niej osoby niepoczytalne i szalone, zagrożone zapaleniem najądrzy po operacji prostaty i pragnące się odmłodzić, zgodnie zaleceniami Steinacha. Dopiero na szarym końcu umieszczono zastosowanie antykoncepcyjne, obwarowane szeregiem warunków koniecznych do przeprowadzenia zabiegu.