Problemy ogólne nastolatek

Problemy ogólne nastolatek

W angielskich badaniach dotyczących rządowego raportu, ze względów statystycznych dziewczęta podzielono na różne grupy. Niektóre dziewczęta poniżej 16. roku życia są tak dojrzałe jak osiemnastoletnie, inne zaś zachowują się jak 12-letnie dziewczynki. Ma to znaczenie dla lekarza, który musi ocenić stopień dojrzałości pacjentki oraz jej zdolność rozumienia problemu.

Molestowanie seksualne oraz poufność

Według ostatnich raportów, również polskich w przypadku niepełnoletniej pacjentki należy brać pod uwagę, że może być ona ofiarą nadużyć seksualnych. Pacjentka mimo młodego wieku musi mieć pewność że zasada dyskrecji i poufności nie zostanie złamana bez jej wiedzy, i że jedynie w niektórych okolicznościach personel medyczny musi przekazać sprawę innym. Krajowy Wydział Zdrowia w Anglii wydał szczegółowe wytyczne w sprawie poradnictwa oraz stosowania antykoncepcji u pacjentek poniżej 16 r. ż. Zaleca w nich udzielanie porady pacjentce poniżej 16 r. ż., bez informowania rodziców, o ile:

• Młoda pacjentka rozumie poradę oraz moralne, społeczne, emocjonalne i zdrowotne skutki swojego postępowania, a także leczenia
• Młodociana pacjentka bez względu na poradę i tak będzie lub jest prawdopodobne, że będzie uprawiać seks bez żadnych zabezpieczeń
• Jeżeli nie uzyska porady, może ucierpieć na tym jej stan fizyczny lub emocjonalny
• W najlepiej rozumianym interesie pacjentk, leży, aby otrzymała poradę lub leczenie antykoncepcyjne bez zgody rodziców

Kto się zwraca po antykoncepcję?

Według danych, od lat trzydziestych notuje się stały wzrost aktywności seksualnej nastolatek, jednak do 1960 roku antykoncepcja nie była szeroko dostępna dla niezamężnych kobiet. Młodzi ludzie niechętnie zgłaszają się po antykoncepcję do lekarzy rodzinnych. Wolą skorzystać z porad specjalisty w zakresie planowania rodziny. Okazuje się że powodzenie antykoncepcji w przypadku nastolatków warunkują dwa najważniejsze czynniki: bezpłatny dostęp do środków antykoncepcyjnych oraz dyskrecja.

W 1975 roku bardzo niewiele dziewcząt poniżej 16. roku życia zgłaszało się do poradni planowania rodziny. W latach 1998-1999 w Anglii korzystało z nich 7% dziewcząt w przedziale wiekowym 13-15 lat. Przy dokładniejszej analizie tej grupy okazało się, że z usług tych korzysta co 25 dziewczynka w wieku 13-15 lat oraz co 7 piętnastolatka.

Amerykańskie badanie wykazało, że osoby nieregularnie stosujące antykoncepcję doświadczają bliskości emocjonalnej, społecznej oraz intelektualnej na znamiennie niższym poziomie niż pary stosujące te środki regularnie. Słowem działania edukacyjne stanowią decydujące znaczenie w celu zdolności komunikowania się młodych ludzi ze swoimi partnerami.

Zapalenia narządów miednicy mniejszej przenoszone drogą płciową, jako powikłania przyszłej rozrodczości.

Młody wiek jest znacznym czynnikiem ryzyka zapalenia narządów miednicy mniejszej po części dlatego, że młode kobiety rzadziej niż starsze utrzymują stabilne związki i dlatego są częściej narażone na zakażenia przenoszone drogą płciową. Kobiety, które miały więcej niż 10 partnerów seksualnych, trzy razy częściej podają w wywiadzie zapalenie narządów miednicy mniejszej niż te, które miały jednego.

Innym wytłumaczeniem większej częstości występowania PID (pelvic inflammatory disease) u młodych kobiet jest to, że mają one mniejszą odporność na czynniki przenoszone droga płciową niż kobiety dojrzałe, ponieważ nabłonek walcowaty kanału szyjki macicy jest u nich bardziej narażony. Wielu autorów podkreśla duże znaczenie DŚA(Doustne Środki Antykoncepcyjne) i metod barierowych jako antykoncepcji w zmniejszaniu ryzyka zachorowania.

Ostatnie badania wykazały, że płukanie pochwy jest jednym z niewielu możliwych do wyeliminowania czynników ryzyka. Jest to praktyka higieniczna [Wo:lner-Hansen 200] często stosowana przez gorzej wykształcone kobiety w południowo-wschodniej części USA. Zależność między płukaniem pochwy a PID jest większa u białych kobiet (wzrost ryzyka o 50%) niż u Afroamerykanek. Dodatkowo palenie papierosów jest związane z wykazaniem statystycznie podwyższonego ryzyka zapalenia narządów miednicy mniejszej [Wo:lner- Hansen: Zapalenie narzędów miednicy mniejszej, rozpoznanie, Ginekologia po Dyplomie 2000;2:39-41]. Ocenia się, że rocznie w USA występuje ponad milion przypadków PID, a 250 000 do 300 000 z nich wymaga hospitalizacji. Koszty związane z leczeniem szacuje się na ponad 7 mld dolarów [Sweet R.l.: Zapalennie narządów miednicy mniejszej: leczenie. Ginekologia po dyplomie 200;2000;2:42-44].

Objawy kliniczne:

• Charakter bólu w dole brzucha (kłujący, palący, kurczowy lub jednostajny)
• Lokalizacja bólu (jednostronny, dwustronny lub rozlany)
• Powikłania przewodu pokarmowego: wymioty, biegunka, zaparcie, bolesne parcie na stolec
• Układ moczowy: dysuria (zatrzymanie oddawania moczu), naglące oddawanie moczu
• Układ płciowy: zwiększone upławy, nieprzyjemny zapach z pochwy, nieprawidłowe krwawienia.

UWAGA: W przypadku stwierdzenia jednego z tych objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Jeśli dołączą się kolejne objawy, należy natychmiast udać się do najbliższego szpitala.

Czynniki etiologiczne PID:

• Neisseria gonorrhoae
• Chlamydia trichomatis
• Gardnerella vaginalis (beztlenowiec)
• Escherichia coli
• Haemophilus influenze.

Powikłania po przebytym PID są następujące:

• niepłodność z powodu zamknięcia światła jajowodów (występuje u 20% chorych z PID, to jest 7 razy częściej niż w ogólnej populacji),
• ciąża ektopowa (występuje 6 razy częściej),
• zespół bólowy miednicy mniejszej,
• dyspaurenia (bolesne stosunki), zrosty w miednicy mniejszej wymagające interwencji chirurgicznej (występują w 15-20% przypadków) [Frank- Herrmann p., Freundl G., et al.: Effectivness and acceptability of thesymptothermal metod of Natural Family Planning In Germany. Am.J OBstet Gynecol 1991;165:2052-2054].

Zmiany pozapalne w obrębie jajowodów odpowiadają za około 20% przypadków niepłodności i dotyczą około 1-2% wszystkich kobiet Jak wynika z badań szwedzkich mimo agresywnego leczenia około 6% gonokokowych i 17% niegonokokowych zapaleń przydatków prowadzi do niepłodności.[Wgestro:m L.: Effect of acute pelvic inflammatory disease on fertility. Am J Obstet Gynecil. 1975;121:707-713]

Prawdopodobieństwo wystąpienia niepłodności na skutek pozapalnego uszkodzenia jajowodów zwiększa się, jeśli oprócz zakażenia w wywiadzie stwierdza się stosowanie WWA(Wewnątrzmaciczna Wkładka Antykoncepcyjna), przerwanie ciąży lub gdy zakażenie ma charakter nawrotowy.

Ciąża pozamaciczna występuje najczęściej u kobiet. które przebyły zapalenie przydatków. Jest to częste powikłanie chirurgicznej korekty pozapalnego uszkodzenia jajowodów i występuje w 1/3 ciąż, do których dochodzi po zastosowaniu tej metody leczniczej.

Częstość występowania zespołu bólowego miednicy mniejszej wiąże się z przebytym PID. Dolegliwości bólowe ciągnące się czasami przez lata mogą być spowodowane nawrotem lub zaostrzeniem przewlekłego zakażenia lub być wywołane przez przyczyny nie związane z zakażeniem w obrębie miednicy [Gibson M.: Zapalenie narządów miednicy mniejszej: odległe]