Prawo i etyka w antykoncepcji.

Prawo i etyka w antykoncepcji.

Dekalog praw kobiet

Międzynarodowa Federacja Planowania Rodziny (IPPF) przygotowała Kartę praw seksualnych i ogłosiła ją drukiem w 1995 roku. Jest to odpowiedź na wezwanie do określania praw seksualnych i reprodukcyjnych w kategoriach praw człowieka, określając prawo do decydowania czy i kiedy mieć dzieci. IPPF uznaje, że wynika ono z przysługującego każdemu człowiekowi prawa do „swobodnej i odpowiedzialnej decyzji o liczbie i odstępach czasowych między urodzeniami dzieci oraz prawa do dostępu do informacji, edukacji i środków umożliwiających korzystanie z tego prawa, a ponadto uznaje, że specjalną ochroną należy objąć kobiety w uznanym za uzasadnionym okresie przed i po urodzeniu dziecka”; w związku z tym zobowiązuje się gwarantować co następuje:

• Każda kobieta ma prawo do informacji, edukacji oraz usług niezbędnych dla ochrony zdrowia reprodukcyjnego i bezpieczeństwa macierzyństwa i bezpiecznych metod planowania rodziny, które są dostępne fizycznie i finansowo, możliwe do zaakceptowania oraz dogodne dla wszystkich korzystających z nich osób.
• Każdy człowiek ma prawo do dostępu do możliwie najszerszego zakresu bezpiecznych, skutecznych i możliwych do zaakceptowania metod regulacji płodności
• Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru oraz stosowania metody ochrony przed nieplanowaną ciążą, która jest bezpieczna i możliwa do zaakceptowania przez niego”.

W dokumencie końcowym z Międzynarodowej Konferencji ONZ na rzecz Ludności i Rozwoju, podpisanej również przez przedstawicieli polskiego rządu, która odbyła się w Kairze w 1994 roku czytamy: „Wszystkie kraje w ramach systemu podstawowej opieki zdrowotnej powinny jak najszybciej, ale nie później niż do roku 2015, dążyć do zapewnienia opieki w zakresie życia reprodukcyjnego wszystkim jednostkom w odpowiednich grupach wiekowych. Opieka w zakresie reprodukcji w kontekście podstawowej opieki zdrowotnej powinna obejmować m.in.: poradnictwo, informację, edukację, przekazywanie wiedzy oraz świadczenie usług w zakresie planowania rodziny; edukację i usługi w zakresie opieki prenatalnej, bezpiecznego porodu i opieki postnatalnej, w szczególności karmienia piersią oraz opieki zdrowotnej nad matką i dzieckiem, zapobieganie i odpowiednie leczenie niepłodności” [Niemiec K.T.: Antykoncepcja – czy wciąż wybór mniejszego zła?twój Doktor. 2003;2:27]. Sformułowany przez zespół Towarzystwa Rozwoju Rodziny Dekalog praw skierowany jest w stronę kobiet, ale i również w kierunku tych, którzy oferują współczesną wiedzę, doświadczenie, formułują zasady prawa, etyki i polityki. Od tego dekalogu powinno się rozpocząć rozważania na temat planowania współczesnej rodziny u progu XXI wieku.

Zgodnie z kartą praw kobiety mają prawo do:

1. Informacji, poznania zalet i wad oraz dostępności metod planowania rodziny.
2. Dostępu do możliwie najszerszego zakresu usług oraz korzystania z nich niezależnie od płci, wyznania, koloru skóry, stanu cywilnego oraz miejsca zamieszkania.
3. Wyboru podejmowania dobrych decyzji, czy korzystać z planowania rodziny i jakie stosować metody.
4. Bezpieczeństwa w zakresie stosowania bezpiecznych i skutecznych metod planowania rodziny.
5. Prywatności związanej ze świadczeniem informacji, poradnictwa i usług z zachowaniem prywatności
6. Zachowania tajemnicy, pewności, że wszystkie informacje osobiste zostaną zachowane w tajemnicy.
7. Poszanowania godności, życzliwego, uważnego traktowania klienta.
8. Wygody w sensie jakości oferowanej opieki i usług oraz poczucia komfortu podczas korzystania z nich.
9. Ciągłości gwarantującej dostępność usług w przyszłości, np.: korzystania z usług, metod i środków antykoncepcyjnych dopóki istnieje taka potrzeba.
10. Wyrażania opinii i formułowania własnych sądów o świadczonych usługach.

Nowa świadomość, jaka towarzyszy młodszej kadrze Instytutu Matki i Dziecka, Towarzystwa Rozwoju Rodziny i innych ośrodków klinicznych przyczyni się zapewne do stworzenia odpowiedniego programu rządowego..

Jestem przekonany, że stworzony zostanie jeden z najlepszych programów rządowych lub pozarządowych, który będzie przykładem dla całej Unii Europejskiej.